วันที่ 14 พฤศจิกายนของทุกปีถูกกำหนดให้เป็น "วันพระบิดาแห่งฝนหลวง" เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ที่พระองค์ทรงมีพระราชดำริโครงการฝนหลวงขึ้นเมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2498 อีกทั้งยังทรงศึกษาค้นคว้า และวิจัยทางเอกสารในด้านวิชาการ อุตุนิยมวิทยา และการดัดแปรสภาพอากาศ

            พระองค์ทรงเป็นผู้ให้กำเนิด "ฝนหลวง" เพราะทรงเห็นถึงความเดือดร้อนของประชาชนโดยเฉพาะในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเป็นถิ่นทุรกันดารอันเนื่องมาจากความเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอนของฝนธรรมชาติ ดังข้อความในพระราชบันทึกว่า "...เมื่อมีฝนก็มีมากเกินพอ จนเกิดปัญหาน้ำท่วม เมื่อหมดฝนก็เกิดปัญหาภัยแล้งตามมา นี่จึงเป็นสาเหตุหนึ่งของความยากจนของประชาชน เมื่อแหงนมองท้องฟ้ามีเมฆมาก แต่ลมพัดพาผ่านไปไม่ตกเป็นฝน น่าจะมีวิธีบังคับให้ฝนตกสู่พื้นที่แห้งแล้งได้..."

            พระองค์ทรงทุ่มเทและเสียสละเวลา รวมทั้งพระราชทานทุนทรัพย์ส่วนพระองค์เพื่อใช้ในการพัฒนาเทคโนโลยีฝนหลวง ทรงศึกษาค้นคว้าและวิเคราะห์วิจัยจนค้นพบข้อสมมติฐาน ทำให้เกิดการทดลองปฏิบัติการจริงบนท้องฟ้าครั้งแรกเมื่อพ.ศ. 2512 จากนั้นทรงศึกษาและพัฒนาเทคนิคต่างๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พระองค์ทรงติดตามผลการทดลองปฏิบัติการอย่างต่อเนื่อง จนทำให้โครงการฝนหลวงสามารถแก้ไขปัญหาภัยแล้งได้สำเร็จเป็นอย่างดี

            โครงการฝนหลวงเกิดขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาภัยแล้ง ป้องกันฝนทิ้งช่วง และเพิ่มปริมาณน้ำให้กับเขื่อนต่างๆ เพิ่มความชุ่มชื้นให้พื้นที่เกษตรกรรมและป่าไม้ ส่งผลให้เราสามารถลดการใช้น้ำจากเขื่อนและลดโอกาสเกิดไฟป่าได้เป็นอย่างมาก เพราะเหตุนี้พระองค์จึงได้รับการยกย่องให้เป็น "พระบิดาแห่งฝนหลวง" และทำให้วันที่ 14 พฤศจิกายนของทุกปีกลายเป็น "วันพระบิดาแห่งฝนหลวง" นั่นเอง